Van de vele soorten sieraden hebben herenringen de meest interessante geschiedenis. In verschillende tijdperken hadden deze accessoires verschillende betekenissen, droegen ze een specifieke symboliek en vervulden ze een verscheidenheid aan functies. Gedurende duizenden jaren hebben deze sieraden het uiterlijk, het fabricagemateriaal, de draagtradities en de betekenis veranderd. Laten we de geschiedenis van herenringen volgen, van de oudheid tot nu.
Herenringen in de antieke wereld
Archeologen hebben vastgesteld dat accessoires in de vorm van ringen voor het eerst verschenen in het paleolithicum. Meestal waren ze gemaakt van botten, maar er waren ook items gemaakt van paardenhaar, grassen en gedroogde algen. Deze stukken waren geen sieraden in de moderne zin van het woord, maar hadden eerder de functie van amuletten. Mannen geloofden dat ringen geluk brachten bij de jacht, boze geesten afschrikten, de overwinning in oorlogen verzekerden en beschermden tegen ziekten. De eerste ringen van metaal dateren uit de bronstijd.
Aan het begin van het eerste millennium voor Christus werden ringen van goud gemaakt. De Hebreeuwse koning Salomo, die vermoedelijk van 972 tot 932 v.Chr. regeerde, vermeldt deze accessoires in zijn werken. Hij schreef deze woorden: "Net als een gouden ring in de snuit van een varken is een mooie vrouw die geen discretie toont."Volgens sommige legendes kregen ringen in dit historische tijdperk een symbolische betekenis. Een van de legendes zegt dat Salomon een ring bezat met de volgende gravure: "Alles gaat voorbij en ook dit zal voorbijgaan". Dit accessoire symboliseerde kalmte en zelfvertrouwen. Er is zelfs vandaag de dag veel vraag naar kopieën ervan.
In het oude Griekenland was er een legende over Prometheus. Er staat dat de Titan de eerste was die een ring droeg volgens de opdracht van de oppergod Zeus. Bij de Grieken ontstond er een traditie om verlovingsringen aan de ringvinger van de linkerhand te dragen. Ze geloofden dat de linkerhand een symbool van het hart was, terwijl de rechterhand autoriteit betekende.
In het oude Rome zagen herenringen er vertrouwd uit. Met behulp van deze accessoires demonstreerden de Romeinen macht en rijkdom. Daarom hadden alleen ruiters en senatoren het recht om gouden ringen met edelstenen te dragen. Een gewone Romeinse burger mocht alleen ijzeren ringen dragen, maar deze regel werd in de 3e eeuw na Christus afgeschaft. Gouden herenringen konden door alle vrije Romeinen worden gedragen en vrijgelatenen mochten zilveren analogen bezitten.
Trouwens, de eerste zegelringen verschenen in het oude Egypte en niet in de Middeleeuwen, zoals velen ten onrechte geloven. Met hun hulp duidden de Egyptische priesters hun dienst aan de godheid aan. Bovendien was de afdruk analoog aan een postzegel. Later verscheen deze traditie in het oude Rome. Romeinen droegen zegels van ijzer, brons of goud.
De geschiedenis van de herenring van de middeleeuwen tot heden
De macht van de paus werd altijd bevestigd door een ring op bestelling gemaakt van goud en versierd met edelstenen. Als de paus stierf, werd zijn ring vernietigd en werd er een nieuwe gemaakt voor de opvolger. Soms maakte de kerk kopieën van dergelijke ringen en gaf deze tijdens de kerkdiensten aan parochianen.
In de middeleeuwen kregen herenringen een specifieke symboliek. Aan de andere kant bleven damesringetjes nog steeds gewoon sieraden. Er waren ringen met het familiewapen, die van generatie op generatie werden doorgegeven en bevestigden dat ze tot de adel behoorden. Afhankelijk van het soort edelstenen kunnen ringen als amulet dienen.
In hetzelfde tijdperk begonnen herenringen bepaalde functies te vervullen. Een boogschutter kon worden geïdentificeerd aan de hand van drie stalen ringen aan de wijs-, middel- en ringvinger. Deze elementen beschermden de vingers tegen het doorsnijden van een snaar. Bij vuistgevechten werden enorme ringen van gietijzer, staal of edele metalen gebruikt. Er waren voorgangers van moderne boksbeugels.
De middeleeuwen onthulden dat een ring een serieus wapen kon zijn. Dankzij de ontwikkeling van de sieradenkunst werd het tegen de 16e eeuw mogelijk ringen met holtes te vervaardigen waarin gif kon worden opgeslagen. Een ringbezitter drukte of verschoof een edelsteen en er kon bijvoorbeeld een giftige substantie aan een glas wijn worden toegevoegd.
Dergelijke ringen waren vooral populair onder de leden van de Borgia-dynastie, waaronder de beruchte hertog Cesare Borgia. De middeleeuwse politicus had ringen uitgerust met dunne vergiftigde naalden. Met behulp van een dergelijk wapen heeft Borgia ongestraft veel rivalen geëlimineerd.
In de middeleeuwen kwamen ook inbraakringen voor. Metselaars droegen ringen met de afbeelding van Adams hoofd, die een toegangsbewijs waren voor de bijeenkomsten en een teken dat ze tot de loge behoorden. Soortgelijke items werden gedragen door volgelingen van de Duitse en andere ordes, groepen dissidenten en ambachtslieden. Een schoenmaker droeg bijvoorbeeld een speciale vingerhoedring, die hem hielp bij zijn werk en een identificatieteken was voor 'collega's'. Specifieke ringen kwamen ook vaak voor onder leden van criminele gemeenschappen. Piraat versierde hun cijfers met piratenschedelringen en trofeeën van verslagen vijanden.
Tegen de 18e eeuw kregen herenringen een verfijnde uitstraling en symboliseerden ze vooral luxe en rijkdom. Europese fashionista's konden sieraden over handschoenen dragen en deze zelfs tijdens de jacht en veldslagen niet uitdoen.
In de 19e eeuw begonnen deze accessoires een gemeenschappelijk uiterlijk te krijgen. Goud, zilver en edelstenen werden veel gebruikt. Ringen worden subtieler, verfijnder en stijlvoller.
In de twintigste eeuw zijn ringen een onmisbaar attribuut geworden van verschillende subculturen. Een biker, gothic of rocker herken je gemakkelijk aan accessoires met karakteristieke afbeeldingen van kruisen, draken, dieren of piratenschedelringen. Ringen worden geëerd onder professionele atleten (vooral als ze deze hebben ontvangen voor het winnen van een wedstrijd), acteurs en muzikanten.
Tegenwoordig kunnen ringen elke vorm, maat en ontwerp hebben. De meest populaire materialen blijven goud en sterling zilver. Bij het oppakken van een ring laten mannen zich leiden door persoonlijke stijl en smaak in plaats van te behoren tot een groep, samenleving of cultuur. Vaak zie je een man een schedelring van een motorrijder wiegen, ook al heeft hij niets met motorrijders te maken. Dergelijke massieve en aantrekkelijke sieraden worden een stijlvol accessoire voor iedereen die zich wil onderscheiden van de massa.