We houden allemaal van ringen, ongeacht ons geslacht, onze leeftijd en onze sociale status. Tegenwoordig dient dit ornament als aanvulling op de garderobe om de individualiteit van de eigenaar te benadrukken. Maar heb je er ooit over nagedacht wat ringen in verschillende culturen betekenen? In het artikel van vandaag hebben we het over wat een ring symboliseert.
Een band tussen twee mensen
Volgens oude mythen en legendes symboliseert een ring als gesloten cirkel integriteit en eenheid. Het heeft begin noch einde; daarom wordt het vaak geassocieerd met eeuwigheid en oneindigheid. De centrale opening is de plaats waar hemelse kracht en goddelijke adem onze wereld binnenkomen. Een ring symboliseert band, unie of gelofte. Daarom een trouwring wordt gebruikt om de eeuwige vereniging van twee harten aan te duiden en als een teken van huwelijkstrouw.
Oneindigheid, gewikkeld om een vinger, is al lang een symbool van macht. Dit is een teken dat je tot een bepaalde kring behoort. De eigenaar van een ring wordt beschouwd als de eigenaar van zijn eigen universum, dat hij met zich meedraagt. Daarom diende het als een onmisbaar attribuut van tovenaars, priesters en koningen. Het is bekend dat koning Salomo een magische ring had waarmee hij engelen, demonen, alle natuurelementen en geesten kon bevelen.
De betekenis van een ring in de oudheid
In het oude Egypte werd een ring als teken van eeuwigheid voorgesteld door een koord in de vorm van een cirkel, waarvan de uiteinden in een knoop zijn vastgemaakt. Vaak was dit symbool te vinden in de afbeeldingen van de goden. Eenvoudige mensen gebruikten nodulaire amuletten in de vorm van een ring, die moesten beschermen tegen ziekten en andere tegenslagen.
In China werd een cirkel beschouwd als een fundament van het universum. Een ring was een symbool van de eeuwigheid, maar ook van waardigheid en macht. De hele ring betekende de gunst van de keizer, terwijl een gebroken of een open ring zijn woede jegens ondergeschikten symboliseerde. In het oude China was het gebruikelijk om een van deze ringen naar mensen in ballingschap te sturen. Als dit een hele ring was, dan was de keizer vastbesloten om deze man in zijn status te herstellen met behoud van zijn reputatie. Als het een open ring was, betekende dit dat een persoon geen staatszaken meer mocht doen.
In het hindoeïsme maakt de god Siva in de cirkel van vlammen zijn kosmische dans, waarmee hij de levenscyclus van een persoon, schepsel, familie, planeet en het hele universum verpersoonlijkt. Het is een cirkelvormige dans van de natuur in het eeuwige proces van creatie en vernietiging. Tegelijkertijd symboliseerde het licht dat door de cirkel van vlammen werd uitgestraald eeuwige diepe wijsheid.
Voor de oude Grieken en Romeinen stonden ijzeren ringen voor autoriteit en respect. Ze mochten alleen worden gedragen door zeer gerenommeerde mensen. Voor de priesters van Jupiter waren de verplichte elementen van de kleding echter gouden ringen. Blijkbaar, de bisschop ringen is voortgekomen uit deze gewoonte, die duidt op betrokkenheid bij de goddelijke bediening.
In de Griekse mythe van Prometheus bevrijdt Hercules, met toestemming van Zeus, een geketende titaan, maar sindsdien moest Prometheus een ijzeren ring dragen met een fragment van een rots. Deze ring was een teken van gehoorzaamheid aan de Thunderer.
Ringen in Alchemie
In de alchemie is er een beroemd symbool van een slang die in zijn eigen staart bijt. Het heet Ouroboros. De betekenis ervan is gerelateerd aan het idee van tijd. Het verloop van de tijd gaat gepaard met vernietiging, aangezien het verleden onherstelbaar verloren gaat, dat wil zeggen, de tijd verslindt zichzelf. Net als in het hindoeïsme wordt de slang geassocieerd met de cycli van het menselijk leven, de natuur en het hele universum. In alchemistische manuscripten is er ook een embleem dat een kind voorstelt, wiens hand op een schedel rust. Een slang wikkelt zich om het kind en vormt een ring. Ouroboros omvat twee noties van de extreme polariteiten van de wereld - een kind als symbool van het leven en een schedel als symbool van de dood. Als één geheel genomen, kan dit embleem als volgt worden geïnterpreteerd: "In mijn begin is mijn einde."