Wszyscy kochamy pierścionki bez względu na płeć, wiek i status społeczny. Dziś ozdoba ta służy jako dodatek do garderoby, podkreślający indywidualność jej właścicielki. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co oznaczają pierścienie w różnych kulturach? W dzisiejszym artykule mówimy o tym, co symbolizuje pierścionek.
Więź między dwojgiem ludzi
Według starożytnych mitów i legend pierścień jako zamknięte koło symbolizuje integralność i jedność. Nie ma początku ani końca; dlatego często kojarzy się z wiecznością i nieskończonością. Jego centralne otwarcie jest miejscem, w którym niebiańska moc i boskie tchnienie wkracza w nasz świat. Pierścień symbolizuje więź, unię lub ślub. Dlatego A pierścionek zaręczynowy jest używany do oznaczenia wiecznego zjednoczenia dwóch serc i jako znak wierności małżeńskiej.
Nieskończoność owinięta wokół palca od dawna jest symbolem władzy. To znak przynależności do określonego kręgu. Właściciel pierścienia uważał się za właściciela własnego wszechświata, który nosił ze sobą. Dlatego służył jako nieodzowny atrybut czarowników, kapłanów i królów. Wiadomo, że król Salomon miał magiczny pierścień, za pomocą którego mógł rozkazywać aniołom, demonom, wszelkim żywiołom natury i duchom.
Znaczenie pierścienia w świecie starożytnym
W starożytnym Egipcie pierścionek jako znak wieczności reprezentowany był przez sznur ułożony w kształcie koła, którego końce wiązane były w supeł. Często ten symbol można było znaleźć na obrazach bogów. Prości ludzie używali amuletów sferoidalnych w kształcie pierścienia, które miały chronić przed chorobami i innymi nieszczęściami.
W Chinach koło uważano za podstawę wszechświata. Pierścień był symbolem wieczności, a także godności i władzy. Cały pierścień oznaczał przychylność cesarza, złamany lub otwarty pierścień symbolizował jego gniew wobec podwładnych. W starożytnych Chinach zwyczajem było wysyłanie jednego z tych pierścieni ludziom na wygnaniu. Jeśli to był cały pierścień, to cesarz był zdeterminowany, aby przywrócić temu człowiekowi jego status, zachowując jego reputację. Jeśli był to otwarty pierścień, oznaczało to, że dana osoba nie mogła już zajmować się sprawami państwowymi.
W hinduizmie bóg Śiwa w kręgu płomieni wykonuje swój kosmiczny taniec, uosabiając cykl życia człowieka, stworzenia, rodziny, planety i całego wszechświata. To okrężny taniec natury w odwiecznym procesie tworzenia i niszczenia. Jednocześnie światło promieniujące z kręgu płomieni symbolizowało wieczną głęboką mądrość.
Dla starożytnych Greków i Rzymian żelazne pierścienie oznaczały autorytet i szacunek. Mogli je nosić tylko bardzo znani ludzie. Jednak dla kapłanów Jowisza obowiązkowymi elementami ubioru były złote pierścienie. Najwyraźniej, pierścienie biskupie wywodzi się z tego zwyczaju, który oznacza zaangażowanie w posługę Bożą.
W greckim micie o Prometeuszu Herkules za zgodą Zeusa uwalnia spętanego łańcuchem tytana, ale od tego czasu Prometeusz musiał nosić żelazny pierścień z fragmentem skały. Ten pierścień był znakiem posłuszeństwa Grzmotowi.
Pierścienie w alchemii
W alchemii znany jest symbol węża gryzącego własny ogon. Nazywa się Uroboros. Jego znaczenie jest związane z pojęciem czasu. Biegowi czasu towarzyszy destrukcja, gdyż przeszłość zostaje bezpowrotnie utracona, czyli czas pożera sam siebie. Podobnie jak w hinduizmie, wąż jest związany z cyklami życia człowieka, przyrody i całego wszechświata. W rękopisach alchemicznych pojawia się także emblemat przedstawiający dziecko, którego dłoń spoczywa na czaszce. Wąż owija się wokół dziecka, tworząc pierścień. Uroboros zawiera w sobie dwie koncepcje skrajnych biegunów świata – dziecko jako symbol życia i czaszkę jako symbol śmierci. Jako całość emblemat ten można interpretować w następujący sposób: „Na moim początku jest mój koniec”.